attesa
s.f.
-
tempo o atto dell’attendere aspëtâ verbo [aspeːˈtaː]
atteisa [aˈtejza]
Esempi
l’attesa è stata più del previsto
emmo aspëtou ciù do previsto
durante l’attesa ho finito di leggere il libro
tanto che aspëtava ò finio de leze o libbro
Polirematiche
Coniugazioni
aspëtâ
Part. pass. aspëtou
Ger. aspëtando
Ind.
Pres.
- mi aspeto
- ti t’aspeti
- lê o/a l’aspeta
- niatri aspëtemmo
- viatri aspëtæ
- lô aspetan
Impf.
- mi aspëtava
- ti t’aspëtavi
- lê o/a l’aspëtava
- niatri aspëtavimo
- viatri aspëtavi
- lô aspëtavan
Fut.
- mi aspëtiò
- ti t’aspëtiæ
- lê o/a l’aspëtià
- niatri aspëtiemo
- viatri aspëtiei
- lô aspëtian
Cong.
Pres.
- che mi aspete
- che ti t’aspeti
- che lê o/a l’aspete
- che niatri aspëtemmo
- che viatri aspëtæ
- che lô aspetan
Impf.
- che mi aspëtesse
- che ti t’aspëtesci
- che lê o/a l’aspëtesse
- che niatri aspëtescimo
- che viatri aspëtesci
- che lô aspëtessan
Cond.
- mi aspëtieiva/aspëtiæ
- ti t’aspëtiësci
- lê o/a l’aspëtieiva/aspëtiæ
- niatri aspëtiëscimo
- viatri aspëtiësci
- lô aspëtieivan/aspëtiæn
Imper.
- aspeta ti
- ch’o/a l’aspete lê
- aspëtemmo niatri
- aspëtæ viatri
- aspetan lô
Declinazioni
f.s. | f.p. |
---|---|
atteisa | atteise |