mandare a monte
loc.v.
-
di un progetto: far fallire mandâ à muggio [maŋˈdaː a ˈmydʒˑu]
mandâ à l’äia [maŋˈdaː a ˈl aːja]
Esempi
la sua incompetenza ha mandato a monte il viaggio
a seu incompetensa a l’à mandou à muggio o viægio
Coniugazioni
mandâ
Part. pass. mandou
Ger. mandando
Ind.
Pres.
- mi mando
- ti ti mandi
- lê o/a manda
- niatri mandemmo
- viatri mandæ
- lô mandan
Impf.
- mi mandava
- ti ti mandavi
- lê o/a mandava
- niatri mandavimo
- viatri mandavi
- lô mandavan
Fut.
- mi mandiò
- ti ti mandiæ
- lê o/a mandià
- niatri mandiemo
- viatri mandiei
- lô mandian
Cong.
Pres.
- che mi mande
- che ti ti mandi
- che lê o/a mande
- che niatri mandemmo
- che viatri mandæ
- che lô mandan
Impf.
- che mi mandesse
- che ti ti mandesci
- che lê o/a mandesse
- che niatri mandescimo
- che viatri mandesci
- che lô mandessan
Cond.
- mi mandieiva/mandiæ
- ti ti mandiësci
- lê o/a mandieiva/mandiæ
- niatri mandiëscimo
- viatri mandiësci
- lô mandieivan/mandiæn
Imper.
- manda ti
- ch’o/a mande lê
- mandemmo niatri
- mandæ viatri
- mandan lô