DEIZE
sconvolgere
-
devastare destrue
[desˈtryːe] (var. distrue) arroinâ
[arwiˈnaː] devastâ
[devasˈtaː] l’uragano ha sconvolto i paesi costieri
l’aragan o l’à destruto i paixi in sciâ mæña
l’incendio sconvolge la foresta, riducendo in cenere e fumo ettari di vegetazione
l’inçendio o destrue a foresta, con redue in çenie e fumme di ettari de vegetaçion
-
mettere in disordine sciätâ
[ʃaːˈtaː] cacciâ pe l’äia
[kaˈtʃaː pe l ˈaːja] tambusciâ
[taŋbyˈʃaː] desquinternâ
[deskwiŋtɛrˈnaː] cacciâ à dòsso bordòsso colloquiale
[kaˈtʃaː ˈdɔsˑu burˈdɔsˑu] il colpo di vento sconvolge tutti i fogli sul tavolo
o corpo de vento o sciata tutti i papê in sciâ töa
quello scapestrato mi ha sconvolto tutta la cucina, lasciando giocattoli ovunque
quello scavisso o m’à sciätou tutta a coxiña, con lasciâ e demoe da tutte e parte
-
mettere in agitazione, turbare sciätâ
[ʃaːˈtaː] conturbâ
[kuŋtyrˈbaː] questi eventi lo sconvolsero
sti caxi l’an sciätou
la notizia della sua improvvisa malattia sconvolge tutti i suoi amici e parenti
a notiçia da seu improvista moutia a sciata tutti i seu amixi e pænti
Coniugazioni
arroinâ
Indicativo
Presente
- mi arroiño
- ti t’arroiñi
- lê o/a l’arroiña
- niatri arroinemmo
- viatri arroinæ
- liatri arroiñan
Imperfetto
- mi arroinava
- ti t’arroinavi
- lê o/a l’arroinava
- niatri arroinavimo
- viatri arroinavi
- liatri arroinavan
Futuro
- mi arroiniò
- ti t’arroiniæ
- lê o/a l’arroinià
- niatri arroiniemo
- viatri arroiniei
- liatri arroinian
Congiuntivo
Presente
- che mi arroiñe
- che ti t’arroiñi
- che lê o/a l’arroiñe
- che niatri arroinemmo
- che viatri arroinæ
- che liatri arroiñan
Imperfetto
- che mi arroinesse
- che ti t’arroinesci
- che lê o/a l’arroinesse
- che niatri arroinescimo
- che viatri arroinesci
- che liatri arroinessan
Condizionale
- mi arroinieiva/arroiniæ
- ti t’arroiniësci
- lê o/a l’arroinieiva/arroiniæ
- niatri arroiniëscimo
- viatri arroiniësci
- liatri arroinieivan/arroiniæn
Imperativo
- arroiña ti!
- arroinemmo niatri!
- arroinæ viatri!
Participio passato
- m. s. arroinou
- m. p. arroinæ
- f. s. arroinâ
- f. p. arroinæ
Gerundio
- arroinando
conturbâ
Indicativo
Presente
- mi conturbo
- ti ti conturbi
- lê o/a conturba
- niatri conturbemmo
- viatri conturbæ
- liatri conturban
Imperfetto
- mi conturbava
- ti ti conturbavi
- lê o/a conturbava
- niatri conturbavimo
- viatri conturbavi
- liatri conturbavan
Futuro
- mi conturbiò
- ti ti conturbiæ
- lê o/a conturbià
- niatri conturbiemo
- viatri conturbiei
- liatri conturbian
Congiuntivo
Presente
- che mi conturbe
- che ti ti conturbi
- che lê o/a conturbe
- che niatri conturbemmo
- che viatri conturbæ
- che liatri conturban
Imperfetto
- che mi conturbesse
- che ti ti conturbesci
- che lê o/a conturbesse
- che niatri conturbescimo
- che viatri conturbesci
- che liatri conturbessan
Condizionale
- mi conturbieiva/conturbiæ
- ti ti conturbiësci
- lê o/a conturbieiva/conturbiæ
- niatri conturbiëscimo
- viatri conturbiësci
- liatri conturbieivan/conturbiæn
Imperativo
- conturba ti!
- conturbemmo niatri!
- conturbæ viatri!
Participio passato
- m. s. conturbou
- m. p. conturbæ
- f. s. conturbâ
- f. p. conturbæ
Gerundio
- conturbando
desquinternâ
Indicativo
Presente
- mi desquinterno
- ti ti desquinterni
- lê o/a desquinterna
- niatri desquinternemmo
- viatri desquinternæ
- liatri desquinternan
Imperfetto
- mi desquinternava
- ti ti desquinternavi
- lê o/a desquinternava
- niatri desquinternavimo
- viatri desquinternavi
- liatri desquinternavan
Futuro
- mi desquinterniò
- ti ti desquinterniæ
- lê o/a desquinternià
- niatri desquinterniemo
- viatri desquinterniei
- liatri desquinternian
Congiuntivo
Presente
- che mi desquinterne
- che ti ti desquinterni
- che lê o/a desquinterne
- che niatri desquinternemmo
- che viatri desquinternæ
- che liatri desquinternan
Imperfetto
- che mi desquinternesse
- che ti ti desquinternesci
- che lê o/a desquinternesse
- che niatri desquinternescimo
- che viatri desquinternesci
- che liatri desquinternessan
Condizionale
- mi desquinternieiva/desquinterniæ
- ti ti desquinterniësci
- lê o/a desquinternieiva/desquinterniæ
- niatri desquinterniëscimo
- viatri desquinterniësci
- liatri desquinternieivan/desquinterniæn
Imperativo
- desquinterna ti!
- desquinternemmo niatri!
- desquinternæ viatri!
Participio passato
- m. s. desquinternou
- m. p. desquinternæ
- f. s. desquinternâ
- f. p. desquinternæ
Gerundio
- desquinternando
destrue
Indicativo
Presente
- mi destruo
- ti ti destrui
- lê o/a destrue
- niatri destruemmo/destruemo
- viatri destruei
- liatri destruan
Imperfetto
- mi destrueiva
- ti ti destrueivi
- lê o/a destrueiva
- niatri destrueivimo
- viatri destrueivi
- liatri destrueivan
Futuro
- mi destruiò
- ti ti destruiæ
- lê o/a destruià
- niatri destruiemo
- viatri destruiei
- liatri destruian
Congiuntivo
Presente
- che mi destrue
- che ti ti destrui
- che lê o/a destrue
- che niatri destruemmo/destruemo
- che viatri destruei
- che liatri destruan
Imperfetto
- che mi destruesse
- che ti ti destruesci
- che lê o/a destruesse
- che niatri destruescimo
- che viatri destruesci
- che liatri destruessan
Condizionale
- mi destruieiva/destruiæ
- ti ti destruiësci
- lê o/a destruieiva/destruiæ
- niatri destruiëscimo
- viatri destruiësci
- liatri destruieivan/destruiæn
Imperativo
- destrui ti!
- destruemmo/destruemo niatri!
- destruei viatri!
Participio passato
- m. s. destruto
- m. p. destruti
- f. s. destruta
- f. p. destrute
Gerundio
- destruendo
devastâ
Indicativo
Presente
- mi devasto
- ti ti devasti
- lê o/a devasta
- niatri devastemmo
- viatri devastæ
- liatri devastan
Imperfetto
- mi devastava
- ti ti devastavi
- lê o/a devastava
- niatri devastavimo
- viatri devastavi
- liatri devastavan
Futuro
- mi devastiò
- ti ti devastiæ
- lê o/a devastià
- niatri devastiemo
- viatri devastiei
- liatri devastian
Congiuntivo
Presente
- che mi devaste
- che ti ti devasti
- che lê o/a devaste
- che niatri devastemmo
- che viatri devastæ
- che liatri devastan
Imperfetto
- che mi devastesse
- che ti ti devastesci
- che lê o/a devastesse
- che niatri devastescimo
- che viatri devastesci
- che liatri devastessan
Condizionale
- mi devastieiva/devastiæ
- ti ti devastiësci
- lê o/a devastieiva/devastiæ
- niatri devastiëscimo
- viatri devastiësci
- liatri devastieivan/devastiæn
Imperativo
- devasta ti!
- devastemmo niatri!
- devastæ viatri!
Participio passato
- m. s. devastou
- m. p. devastæ
- f. s. devastâ
- f. p. devastæ
Gerundio
- devastando
sciätâ
Indicativo
Presente
- mi sciato
- ti ti sciati
- lê o/a sciata
- niatri sciätemmo
- viatri sciätæ
- liatri sciatan
Imperfetto
- mi sciätava
- ti ti sciätavi
- lê o/a sciätava
- niatri sciätavimo
- viatri sciätavi
- liatri sciätavan
Futuro
- mi sciätiò
- ti ti sciätiæ
- lê o/a sciätià
- niatri sciätiemo
- viatri sciätiei
- liatri sciätian
Congiuntivo
Presente
- che mi sciate
- che ti ti sciati
- che lê o/a sciate
- che niatri sciätemmo
- che viatri sciätæ
- che liatri sciatan
Imperfetto
- che mi sciätesse
- che ti ti sciätesci
- che lê o/a sciätesse
- che niatri sciätescimo
- che viatri sciätesci
- che liatri sciätessan
Condizionale
- mi sciätieiva/sciätiæ
- ti ti sciätiësci
- lê o/a sciätieiva/sciätiæ
- niatri sciätiëscimo
- viatri sciätiësci
- liatri sciätieivan/sciätiæn
Imperativo
- sciata ti!
- sciätemmo niatri!
- sciätæ viatri!
Participio passato
- m. s. sciätou
- m. p. sciätæ
- f. s. sciätâ
- f. p. sciätæ
Gerundio
- sciätando
tambusciâ
Indicativo
Presente
- mi tambuscio
- ti ti tambusci
- lê o/a tambuscia
- niatri tambuscemmo
- viatri tambusciæ
- liatri tambuscian
Imperfetto
- mi tambusciava
- ti ti tambusciavi
- lê o/a tambusciava
- niatri tambusciavimo
- viatri tambusciavi
- liatri tambusciavan
Futuro
- mi tambusciò
- ti ti tambusciæ
- lê o/a tambuscià
- niatri tambusciemo
- viatri tambusciei
- liatri tambuscian
Congiuntivo
Presente
- che mi tambusce
- che ti ti tambusci
- che lê o/a tambusce
- che niatri tambuscemmo
- che viatri tambusciæ
- che liatri tambuscian
Imperfetto
- che mi tambuscesse
- che ti ti tambuscesci
- che lê o/a tambuscesse
- che niatri tambuscescimo
- che viatri tambuscesci
- che liatri tambuscessan
Condizionale
- mi tambuscieiva/tambusciæ
- ti ti tambusciësci
- lê o/a tambuscieiva/tambusciæ
- niatri tambusciëscimo
- viatri tambusciësci
- liatri tambuscieivan/tambusciæn
Imperativo
- tambuscia ti!
- tambuscemmo niatri!
- tambusciæ viatri!
Participio passato
- m. s. tambusciou
- m. p. tambusciæ
- f. s. tambusciâ
- f. p. tambusciæ
Gerundio
- tambusciando