Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Dizionario italiano-genovese

spaventare

v. tr.
  1. inspaximâ [iŋspaʒiˈmaː]

    mette poia [ˈmetˑe ˈpwiːa]

spaventarsi

v. pron.
  1. inspaximâse [iŋspaʒiˈmaːse]

    mettise poia [ˈmetise ˈpwiːa]

Coniugazioni

inspaximâ

Indicativo

Presente

  1. mi inspaximo
  2. ti t’inspaximi
  3. lê o/a l’inspaxima
  4. niatri inspaximemmo
  5. viatri inspaximæ
  6. liatri inspaximan

Imperfetto

  1. mi inspaximava
  2. ti t’inspaximavi
  3. lê o/a l’inspaximava
  4. niatri inspaximavimo
  5. viatri inspaximavi
  6. liatri inspaximavan

Futuro

  1. mi inspaximiò
  2. ti t’inspaximiæ
  3. lê o/a l’inspaximià
  4. niatri inspaximiemo
  5. viatri inspaximiei
  6. liatri inspaximian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi inspaxime
  2. che ti t’inspaximi
  3. che lê o/a l’inspaxime
  4. che niatri inspaximemmo
  5. che viatri inspaximæ
  6. che liatri inspaximan

Imperfetto

  1. che mi inspaximesse
  2. che ti t’inspaximesci
  3. che lê o/a l’inspaximesse
  4. che niatri inspaximescimo
  5. che viatri inspaximesci
  6. che liatri inspaximessan

Condizionale

  1. mi inspaximieiva/inspaximiæ
  2. ti t’inspaximiësci
  3. lê o/a l’inspaximieiva/inspaximiæ
  4. niatri inspaximiëscimo
  5. viatri inspaximiësci
  6. liatri inspaximieivan/inspaximiæn

Imperativo

  1. inspaxima ti!
  2. inspaximemmo niatri!
  3. inspaximæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. inspaximou
  2. m. p. inspaximæ
  3. f. s. inspaximâ
  4. f. p. inspaximæ

Gerundio

  1. inspaximando