accertare
v.intr.
-
constatâ [kuŋstaˈtaː]
açertâ [aserˈtaː]
accertarsi
v.pron.
-
asseguâse [aseˈɡɥaːse]
açertâse [aserˈtaːse]
Coniugaçioin
asseguâ
Part. pass. asseguou
Ger. asseguando
Ind.
Pres.
- mi asseguo
- ti t’assegui
- lê o/a l’assegua
- niatri asseguemmo/asseguemo
- viatri asseguæ
- lô asseguan
Impf.
- mi asseguava
- ti t’asseguavi
- lê o/a l’asseguava
- niatri asseguavimo
- viatri asseguavi
- lô asseguavan
Fut.
- mi asseguiò
- ti t’asseguiæ
- lê o/a l’asseguià
- niatri asseguiemo
- viatri asseguiei
- lô asseguian
Conz.
Pres.
- che mi assegue
- che ti t’assegui
- che lê o/a l’assegue
- che niatri asseguemmo/asseguemo
- che viatri asseguæ
- che lô asseguan
Impf.
- che mi asseguesse
- che ti t’asseguesci
- che lê o/a l’asseguesse
- che niatri asseguescimo
- che viatri asseguesci
- che lô asseguessan
Cond.
- mi asseguieiva/asseguiæ
- ti t’asseguiësci
- lê o/a l’asseguieiva/asseguiæ
- niatri asseguiëscimo
- viatri asseguiësci
- lô asseguieivan/asseguiæn
Imper.
- assegua ti
- ch’o/a l’assegue lê
- asseguemmo/asseguemo niatri
- asseguæ viatri
- asseguan lô
açertâ
Part. pass. açertou
Ger. açertando
Ind.
Pres.
- mi açerto
- ti t’açerti
- lê o/a l’açerta
- niatri açertemmo
- viatri açertæ
- lô açertan
Impf.
- mi açertava
- ti t’açertavi
- lê o/a l’açertava
- niatri açertavimo
- viatri açertavi
- lô açertavan
Fut.
- mi açertiò
- ti t’açertiæ
- lê o/a l’açertià
- niatri açertiemo
- viatri açertiei
- lô açertian
Conz.
Pres.
- che mi açerte
- che ti t’açerti
- che lê o/a l’açerte
- che niatri açertemmo
- che viatri açertæ
- che lô açertan
Impf.
- che mi açertesse
- che ti t’açertesci
- che lê o/a l’açertesse
- che niatri açertescimo
- che viatri açertesci
- che lô açertessan
Cond.
- mi açertieiva/açertiæ
- ti t’açertiësci
- lê o/a l’açertieiva/açertiæ
- niatri açertiëscimo
- viatri açertiësci
- lô açertieivan/açertiæn
Imper.
- açerta ti
- ch’o/a l’açerte lê
- açertemmo niatri
- açertæ viatri
- açertan lô
constatâ
Part. pass. constatou
Ger. constatando
Ind.
Pres.
- mi constato
- ti ti constati
- lê o/a constata
- niatri constatemmo
- viatri constatæ
- lô constatan
Impf.
- mi constatava
- ti ti constatavi
- lê o/a constatava
- niatri constatavimo
- viatri constatavi
- lô constatavan
Fut.
- mi constatiò
- ti ti constatiæ
- lê o/a constatià
- niatri constatiemo
- viatri constatiei
- lô constatian
Conz.
Pres.
- che mi constate
- che ti ti constati
- che lê o/a constate
- che niatri constatemmo
- che viatri constatæ
- che lô constatan
Impf.
- che mi constatesse
- che ti ti constatesci
- che lê o/a constatesse
- che niatri constatescimo
- che viatri constatesci
- che lô constatessan
Cond.
- mi constatieiva/constatiæ
- ti ti constatiësci
- lê o/a constatieiva/constatiæ
- niatri constatiëscimo
- viatri constatiësci
- lô constatieivan/constatiæn
Imper.
- constata ti
- ch’o/a constate lê
- constatemmo niatri
- constatæ viatri
- constatan lô