accorciare
v.tr.
-
accurtî [akyrˈtiː]
ascurtî [askyrˈtiː]
Coniugaçioin
accurtî
Part. pass. accurtio
Ger. accurtindo
Ind.
Pres.
- mi accurtiscio
- ti t’accurtisci
- lê o/a l’accurtisce
- niatri accurtimmo
- viatri accurtî
- lô accurtiscian
Impf.
- mi accurtiva
- ti t’accurtivi
- lê o/a l’accurtiva
- niatri accurtivimo
- viatri accurtivi
- lô accurtivan
Fut.
- mi accurtiò
- ti t’accurtiæ
- lê o/a l’accurtià
- niatri accurtiemo
- viatri accurtiei
- lô accurtian
Conz.
Pres.
- che mi accurtisce
- che ti t’accurtisci
- che lê o/a l’accurtisce
- che niatri accurtimmo
- che viatri accurtî
- che lô accurtiscian
Impf.
- che mi accurtisse
- che ti t’accurtisci
- che lê o/a l’accurtisse
- che niatri accurtiscimo
- che viatri accurtisci
- che lô accurtissan
Cond.
- mi accurtieiva/accurtiæ
- ti t’accurtiësci
- lê o/a l’accurtieiva/accurtiæ
- niatri accurtiëscimo
- viatri accurtiësci
- lô accurtieivan/accurtiæn
Imper.
- accurtisci ti
- ch’o/a l’accurtisce lê
- accurtimmo niatri
- accurtî viatri
- accurtiscian lô
ascurtî
Part. pass. ascurtio
Ger. ascurtindo
Ind.
Pres.
- mi ascurtiscio
- ti t’ascurtisci
- lê o/a l’ascurtisce
- niatri ascurtimmo
- viatri ascurtî
- lô ascurtiscian
Impf.
- mi ascurtiva
- ti t’ascurtivi
- lê o/a l’ascurtiva
- niatri ascurtivimo
- viatri ascurtivi
- lô ascurtivan
Fut.
- mi ascurtiò
- ti t’ascurtiæ
- lê o/a l’ascurtià
- niatri ascurtiemo
- viatri ascurtiei
- lô ascurtian
Conz.
Pres.
- che mi ascurtisce
- che ti t’ascurtisci
- che lê o/a l’ascurtisce
- che niatri ascurtimmo
- che viatri ascurtî
- che lô ascurtiscian
Impf.
- che mi ascurtisse
- che ti t’ascurtisci
- che lê o/a l’ascurtisse
- che niatri ascurtiscimo
- che viatri ascurtisci
- che lô ascurtissan
Cond.
- mi ascurtieiva/ascurtiæ
- ti t’ascurtiësci
- lê o/a l’ascurtieiva/ascurtiæ
- niatri ascurtiëscimo
- viatri ascurtiësci
- lô ascurtieivan/ascurtiæn
Imper.
- ascurtisci ti
- ch’o/a l’ascurtisce lê
- ascurtimmo niatri
- ascurtî viatri
- ascurtiscian lô