DEIZE
Diçionäio italian-zeneise
    accovacciare
accovacciarsi
      v. pron.
    
    - 
          
ascoacciâse
[askwaˈtʃaːse] ascroccognâse
[askrukuˈɲaːse]  
Coniugazioni
ascoacciâ
Indicativo
Presente
- mi ascoaccio
 - ti t’ascoacci
 - lê o/a l’ascoaccia
 - niatri ascoaccemmo
 - viatri ascoacciæ
 - liatri ascoaccian
 
Imperfetto
- mi ascoacciava
 - ti t’ascoacciavi
 - lê o/a l’ascoacciava
 - niatri ascoacciavimo
 - viatri ascoacciavi
 - liatri ascoacciavan
 
Futuro
- mi ascoacciò
 - ti t’ascoacciæ
 - lê o/a l’ascoaccià
 - niatri ascoacciemo
 - viatri ascoacciei
 - liatri ascoaccian
 
Congiuntivo
Presente
- che mi ascoacce
 - che ti t’ascoacci
 - che lê o/a l’ascoacce
 - che niatri ascoaccemmo
 - che viatri ascoacciæ
 - che liatri ascoaccian
 
Imperfetto
- che mi ascoaccesse
 - che ti t’ascoaccesci
 - che lê o/a l’ascoaccesse
 - che niatri ascoaccescimo
 - che viatri ascoaccesci
 - che liatri ascoaccessan
 
Condizionale
- mi ascoaccieiva/ascoacciæ
 - ti t’ascoacciësci
 - lê o/a l’ascoaccieiva/ascoacciæ
 - niatri ascoacciëscimo
 - viatri ascoacciësci
 - liatri ascoaccieivan/ascoacciæn
 
Imperativo
- ascoaccia ti!
 - ascoaccemmo niatri!
 - ascoacciæ viatri!
 
Participio passato
- m. s. ascoacciou
 - m. p. ascoacciæ
 - f. s. ascoacciâ
 - f. p. ascoacciæ
 
Gerundio
- ascoacciando
 
ascroccognâ
Indicativo
Presente
- mi ascroccogno
 - ti t’ascroccogni
 - lê o/a l’ascroccogna
 - niatri ascroccognemmo
 - viatri ascroccognæ
 - liatri ascroccognan
 
Imperfetto
- mi ascroccognava
 - ti t’ascroccognavi
 - lê o/a l’ascroccognava
 - niatri ascroccognavimo
 - viatri ascroccognavi
 - liatri ascroccognavan
 
Futuro
- mi ascroccogniò
 - ti t’ascroccogniæ
 - lê o/a l’ascroccognià
 - niatri ascroccogniemo
 - viatri ascroccogniei
 - liatri ascroccognian
 
Congiuntivo
Presente
- che mi ascroccogne
 - che ti t’ascroccogni
 - che lê o/a l’ascroccogne
 - che niatri ascroccognemmo
 - che viatri ascroccognæ
 - che liatri ascroccognan
 
Imperfetto
- che mi ascroccognesse
 - che ti t’ascroccognesci
 - che lê o/a l’ascroccognesse
 - che niatri ascroccognescimo
 - che viatri ascroccognesci
 - che liatri ascroccognessan
 
Condizionale
- mi ascroccognieiva/ascroccogniæ
 - ti t’ascroccogniësci
 - lê o/a l’ascroccognieiva/ascroccogniæ
 - niatri ascroccogniëscimo
 - viatri ascroccogniësci
 - liatri ascroccognieivan/ascroccogniæn
 
Imperativo
- ascroccogna ti!
 - ascroccognemmo niatri!
 - ascroccognæ viatri!
 
Participio passato
- m. s. ascroccognou
 - m. p. ascroccognæ
 - f. s. ascroccognâ
 - f. p. ascroccognæ
 
Gerundio
- ascroccognando