assaporare
v.tr.
-
assavoî [asaˈvwiː]
Coniugaçioin
assavoî
Part. pass. assavoio
Ger. assavoindo
Ind.
Pres.
- mi assavoiscio
- ti t’assavoisci
- lê o/a l’assavoisce
- niatri assavoimmo/assavoimo
- viatri assavoî
- lô assavoiscian
Impf.
- mi assavoiva
- ti t’assavoivi
- lê o/a l’assavoiva
- niatri assavoivimo
- viatri assavoivi
- lô assavoivan
Fut.
- mi assavoiò
- ti t’assavoiæ
- lê o/a l’assavoià
- niatri assavoiemo
- viatri assavoiei
- lô assavoian
Conz.
Pres.
- che mi assavoisce
- che ti t’assavoisci
- che lê o/a l’assavoisce
- che niatri assavoimmo/assavoimo
- che viatri assavoî
- che lô assavoiscian
Impf.
- che mi assavoisse
- che ti t’assavoisci
- che lê o/a l’assavoisse
- che niatri assavoiscimo
- che viatri assavoisci
- che lô assavoissan
Cond.
- mi assavoieiva/assavoiæ
- ti t’assavoiësci
- lê o/a l’assavoieiva/assavoiæ
- niatri assavoiëscimo
- viatri assavoiësci
- lô assavoieivan/assavoiæn
Imper.
- assavoisci ti
- ch’o/a l’assavoisce lê
- assavoimmo/assavoimo niatri
- assavoî viatri
- assavoiscian lô