beccare
v.tr.
-
prendere col becco pittâ [piˈtaː]
Coniugaçioin
pittâ
Part. pass. pittou
Ger. pittando
Ind.
Pres.
- mi pitto
- ti ti pitti
- lê o/a pitta
- niatri pittemmo
- viatri pittæ
- lô pittan
Impf.
- mi pittava
- ti ti pittavi
- lê o/a pittava
- niatri pittavimo
- viatri pittavi
- lô pittavan
Fut.
- mi pittiò
- ti ti pittiæ
- lê o/a pittià
- niatri pittiemo
- viatri pittiei
- lô pittian
Conz.
Pres.
- che mi pitte
- che ti ti pitti
- che lê o/a pitte
- che niatri pittemmo
- che viatri pittæ
- che lô pittan
Impf.
- che mi pittesse
- che ti ti pittesci
- che lê o/a pittesse
- che niatri pittescimo
- che viatri pittesci
- che lô pittessan
Cond.
- mi pittieiva/pittiæ
- ti ti pittiësci
- lê o/a pittieiva/pittiæ
- niatri pittiëscimo
- viatri pittiësci
- lô pittieivan/pittiæn
Imper.
- pitta ti
- ch’o/a pitte lê
- pittemmo niatri
- pittæ viatri
- pittan lô