fumare
v.intr.
-
emettere fumo fummâ [fyˈmaː]
Exempi
il motore si è surriscaldato e ha cominciato a fumare
o motô o s’é ascädou tròppo e o l’à comensou à fummâ
v.tr.
-
consumare tabacco e sim. fummâ [fyˈmaː]
Exempi
vuoi che usciamo a fumare?
ti veu che sciortimmo pe fummâ?
Coniugaçioin
fummâ
Part. pass. fummou
Ger. fummando
Ind.
Pres.
- mi fummo
- ti ti fummi
- lê o/a fumma
- niatri fummemmo
- viatri fummæ
- lô fumman
Impf.
- mi fummava
- ti ti fummavi
- lê o/a fummava
- niatri fummavimo
- viatri fummavi
- lô fummavan
Fut.
- mi fummiò
- ti ti fummiæ
- lê o/a fummià
- niatri fummiemo
- viatri fummiei
- lô fummian
Conz.
Pres.
- che mi fumme
- che ti ti fummi
- che lê o/a fumme
- che niatri fummemmo
- che viatri fummæ
- che lô fumman
Impf.
- che mi fummesse
- che ti ti fummesci
- che lê o/a fummesse
- che niatri fummescimo
- che viatri fummesci
- che lô fummessan
Cond.
- mi fummieiva/fummiæ
- ti ti fummiësci
- lê o/a fummieiva/fummiæ
- niatri fummiëscimo
- viatri fummiësci
- lô fummieivan/fummiæn
Imper.
- fumma ti
- ch’o/a fumme lê
- fummemmo niatri
- fummæ viatri
- fumman lô