rinunciare
v.intr.
-
renonçiâ [renuŋˈsjaː]
Coniugaçioin
renonçiâ
Part. pass. renonçiou
Ger. renonçiando
Ind.
Pres.
- mi renonçio
- ti ti renonçi
- lê o/a renonçia
- niatri renonçiemmo/renonçiemo
- viatri renonçiæ
- lô renonçian
Impf.
- mi renonçiava
- ti ti renonçiavi
- lê o/a renonçiava
- niatri renonçiavimo
- viatri renonçiavi
- lô renonçiavan
Fut.
- mi renonçiò
- ti ti renonçiæ
- lê o/a renonçià
- niatri renonçiemo
- viatri renonçiei
- lô renonçian
Conz.
Pres.
- che mi renonçie
- che ti ti renonçi
- che lê o/a renonçie
- che niatri renonçiemmo/renonçiemo
- che viatri renonçiæ
- che lô renonçian
Impf.
- che mi renonçiesse
- che ti ti renonçiesci
- che lê o/a renonçiesse
- che niatri renonçiescimo
- che viatri renonçiesci
- che lô renonçiessan
Cond.
- mi renonçieiva/renonçiæ
- ti ti renonçiësci
- lê o/a renonçieiva/renonçiæ
- niatri renonçiëscimo
- viatri renonçiësci
- lô renonçieivan/renonçiæn
Imper.
- renonçia ti
- ch’o/a renonçie lê
- renonçiemmo/renonçiemo niatri
- renonçiæ viatri
- renonçian lô