scarnificare
v.tr.
-
descarnâ [deskarˈnaː]
Coniugaçioin
descarnâ
Part. pass. descarnou
Ger. descarnando
Ind.
Pres.
- mi descarno
- ti ti descarni
- lê o/a descarna
- niatri descarnemmo
- viatri descarnæ
- lô descarnan
Impf.
- mi descarnava
- ti ti descarnavi
- lê o/a descarnava
- niatri descarnavimo
- viatri descarnavi
- lô descarnavan
Fut.
- mi descarniò
- ti ti descarniæ
- lê o/a descarnià
- niatri descarniemo
- viatri descarniei
- lô descarnian
Conz.
Pres.
- che mi descarne
- che ti ti descarni
- che lê o/a descarne
- che niatri descarnemmo
- che viatri descarnæ
- che lô descarnan
Impf.
- che mi descarnesse
- che ti ti descarnesci
- che lê o/a descarnesse
- che niatri descarnescimo
- che viatri descarnesci
- che lô descarnessan
Cond.
- mi descarnieiva/descarniæ
- ti ti descarniësci
- lê o/a descarnieiva/descarniæ
- niatri descarniëscimo
- viatri descarniësci
- lô descarnieivan/descarniæn
Imper.
- descarna ti
- ch’o/a descarne lê
- descarnemmo niatri
- descarnæ viatri
- descarnan lô