DEIZE
Diçionäio italian-zeneise
sfaldare
v. tr.
-
sfeuggiâ
[sføˈdʒaː]
sfaldarsi
v. pron.
-
sfeuggiâse
[sføˈdʒaːse]
Coniugaçioin
sfeuggiâ
Indicativo
Presente
- mi sfeuggio
- ti ti sfeuggi
- lê o/a sfeuggia
- niatri sfeuggemmo
- viatri sfeuggiæ
- liatri sfeuggian
Imperfetto
- mi sfeuggiava
- ti ti sfeuggiavi
- lê o/a sfeuggiava
- niatri sfeuggiavimo
- viatri sfeuggiavi
- liatri sfeuggiavan
Futuo
- mi sfeuggiò
- ti ti sfeuggiæ
- lê o/a sfeuggià
- niatri sfeuggiemo
- viatri sfeuggiei
- liatri sfeuggian
Conzontivo
Presente
- che mi sfeugge
- che ti ti sfeuggi
- che lê o/a sfeugge
- che niatri sfeuggemmo
- che viatri sfeuggiæ
- che liatri sfeuggian
Imperfetto
- che mi sfeuggesse
- che ti ti sfeuggesci
- che lê o/a sfeuggesse
- che niatri sfeuggescimo
- che viatri sfeuggesci
- che liatri sfeuggessan
Condiçionale
- mi sfeuggieiva/sfeuggiæ
- ti ti sfeuggiësci
- lê o/a sfeuggieiva/sfeuggiæ
- niatri sfeuggiëscimo
- viatri sfeuggiësci
- liatri sfeuggieivan/sfeuggiæn
Imperativo
- sfeuggia ti!
- sfeuggemmo niatri!
- sfeuggiæ viatri!
Partiçipio passou
- m. s. sfeuggiou
- m. p. sfeuggiæ
- f. s. sfeuggiâ
- f. p. sfeuggiæ
Gerundio
- sfeuggiando