DEIZE
Diçionäio italian-zeneise
spigolare
v. tr.
-
agricoltua raccogliere le spighe spigoâ
[spiˈɡwaː]
Coniugaçioin
spigoâ
Indicativo
Presente
- mi spigoo
- ti ti spigoi
- lê o/a spigoa
- niatri spigoemmo/spigoemo
- viatri spigoæ
- liatri spigoan
Imperfetto
- mi spigoava
- ti ti spigoavi
- lê o/a spigoava
- niatri spigoavimo
- viatri spigoavi
- liatri spigoavan
Futuo
- mi spigoiò
- ti ti spigoiæ
- lê o/a spigoià
- niatri spigoiemo
- viatri spigoiei
- liatri spigoian
Conzontivo
Presente
- che mi spigoe
- che ti ti spigoi
- che lê o/a spigoe
- che niatri spigoemmo/spigoemo
- che viatri spigoæ
- che liatri spigoan
Imperfetto
- che mi spigoesse
- che ti ti spigoesci
- che lê o/a spigoesse
- che niatri spigoescimo
- che viatri spigoesci
- che liatri spigoessan
Condiçionale
- mi spigoieiva/spigoiæ
- ti ti spigoiësci
- lê o/a spigoieiva/spigoiæ
- niatri spigoiëscimo
- viatri spigoiësci
- liatri spigoieivan/spigoiæn
Imperativo
- spigoa ti!
- spigoemmo/spigoemo niatri!
- spigoæ viatri!
Partiçipio passou
- m. s. spigoou
- m. p. spigoæ
- f. s. spigoâ
- f. p. spigoæ
Gerundio
- spigoando