Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Diçionäio italian-zeneise

affascinare

v. tr.
  1. ammaliare, conquistare col fascino

    abbarlugâ [abarlyˈɡaː] (var. imbarlugâ)

    imbarlugâ [iŋbarlyˈɡaː]

    inäiâ [inaːˈjaː]

    incantâ [iŋkaŋˈtaː]

    i marinai, affascinati dalle sirene, si schiantarono sugli scogli

    i mainæ, abbarlugæ da-e scireñe, en anæti à piccâ in scî scheuggi

  2. interessare profondamente

    appascionâ [apaʃuˈnaː]

    entuxasmâ [eŋtyʒazˈmaː]

    questo libro mi affascina

    sto libbro o m’appascioña

Coniugaçioin

abbarlugâ

Indicativo

Presente

  1. mi abbarlugo
  2. ti t’abbarlughi
  3. lê o/a l’abbarluga
  4. niatri abbarlughemmo
  5. viatri abbarlugæ
  6. liatri abbarlugan

Imperfetto

  1. mi abbarlugava
  2. ti t’abbarlugavi
  3. lê o/a l’abbarlugava
  4. niatri abbarlugavimo
  5. viatri abbarlugavi
  6. liatri abbarlugavan

Futuo

  1. mi abbarlughiò
  2. ti t’abbarlughiæ
  3. lê o/a l’abbarlughià
  4. niatri abbarlughiemo
  5. viatri abbarlughiei
  6. liatri abbarlughian

Conzontivo

Presente

  1. che mi abbarlughe
  2. che ti t’abbarlughi
  3. che lê o/a l’abbarlughe
  4. che niatri abbarlughemmo
  5. che viatri abbarlugæ
  6. che liatri abbarlugan

Imperfetto

  1. che mi abbarlughesse
  2. che ti t’abbarlughesci
  3. che lê o/a l’abbarlughesse
  4. che niatri abbarlughescimo
  5. che viatri abbarlughesci
  6. che liatri abbarlughessan

Condiçionale

  1. mi abbarlughieiva/abbarlughiæ
  2. ti t’abbarlughiësci
  3. lê o/a l’abbarlughieiva/abbarlughiæ
  4. niatri abbarlughiëscimo
  5. viatri abbarlughiësci
  6. liatri abbarlughieivan/abbarlughiæn

Imperativo

  1. abbarluga ti!
  2. abbarlughemmo niatri!
  3. abbarlugæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. abbarlugou
  2. m. p. abbarlugæ
  3. f. s. abbarlugâ
  4. f. p. abbarlugæ

Gerundio

  1. abbarlugando
appascionâ

Indicativo

Presente

  1. mi appascioño
  2. ti t’appascioñi
  3. lê o/a l’appascioña
  4. niatri appascionemmo
  5. viatri appascionæ
  6. liatri appascioñan

Imperfetto

  1. mi appascionava
  2. ti t’appascionavi
  3. lê o/a l’appascionava
  4. niatri appascionavimo
  5. viatri appascionavi
  6. liatri appascionavan

Futuo

  1. mi appascioniò
  2. ti t’appascioniæ
  3. lê o/a l’appascionià
  4. niatri appascioniemo
  5. viatri appascioniei
  6. liatri appascionian

Conzontivo

Presente

  1. che mi appascioñe
  2. che ti t’appascioñi
  3. che lê o/a l’appascioñe
  4. che niatri appascionemmo
  5. che viatri appascionæ
  6. che liatri appascioñan

Imperfetto

  1. che mi appascionesse
  2. che ti t’appascionesci
  3. che lê o/a l’appascionesse
  4. che niatri appascionescimo
  5. che viatri appascionesci
  6. che liatri appascionessan

Condiçionale

  1. mi appascionieiva/appascioniæ
  2. ti t’appascioniësci
  3. lê o/a l’appascionieiva/appascioniæ
  4. niatri appascioniëscimo
  5. viatri appascioniësci
  6. liatri appascionieivan/appascioniæn

Imperativo

  1. appascioña ti!
  2. appascionemmo niatri!
  3. appascionæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. appascionou
  2. m. p. appascionæ
  3. f. s. appascionâ
  4. f. p. appascionæ

Gerundio

  1. appascionando
entuxasmâ

Indicativo

Presente

  1. mi entuxasmo
  2. ti t’entuxasmi
  3. lê o/a l’entuxasma
  4. niatri entuxasmemmo
  5. viatri entuxasmæ
  6. liatri entuxasman

Imperfetto

  1. mi entuxasmava
  2. ti t’entuxasmavi
  3. lê o/a l’entuxasmava
  4. niatri entuxasmavimo
  5. viatri entuxasmavi
  6. liatri entuxasmavan

Futuo

  1. mi entuxasmiò
  2. ti t’entuxasmiæ
  3. lê o/a l’entuxasmià
  4. niatri entuxasmiemo
  5. viatri entuxasmiei
  6. liatri entuxasmian

Conzontivo

Presente

  1. che mi entuxasme
  2. che ti t’entuxasmi
  3. che lê o/a l’entuxasme
  4. che niatri entuxasmemmo
  5. che viatri entuxasmæ
  6. che liatri entuxasman

Imperfetto

  1. che mi entuxasmesse
  2. che ti t’entuxasmesci
  3. che lê o/a l’entuxasmesse
  4. che niatri entuxasmescimo
  5. che viatri entuxasmesci
  6. che liatri entuxasmessan

Condiçionale

  1. mi entuxasmieiva/entuxasmiæ
  2. ti t’entuxasmiësci
  3. lê o/a l’entuxasmieiva/entuxasmiæ
  4. niatri entuxasmiëscimo
  5. viatri entuxasmiësci
  6. liatri entuxasmieivan/entuxasmiæn

Imperativo

  1. entuxasma ti!
  2. entuxasmemmo niatri!
  3. entuxasmæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. entuxasmou
  2. m. p. entuxasmæ
  3. f. s. entuxasmâ
  4. f. p. entuxasmæ

Gerundio

  1. entuxasmando
imbarlugâ

Indicativo

Presente

  1. mi imbarlugo
  2. ti t’imbarlughi
  3. lê o/a l’imbarluga
  4. niatri imbarlughemmo
  5. viatri imbarlugæ
  6. liatri imbarlugan

Imperfetto

  1. mi imbarlugava
  2. ti t’imbarlugavi
  3. lê o/a l’imbarlugava
  4. niatri imbarlugavimo
  5. viatri imbarlugavi
  6. liatri imbarlugavan

Futuo

  1. mi imbarlughiò
  2. ti t’imbarlughiæ
  3. lê o/a l’imbarlughià
  4. niatri imbarlughiemo
  5. viatri imbarlughiei
  6. liatri imbarlughian

Conzontivo

Presente

  1. che mi imbarlughe
  2. che ti t’imbarlughi
  3. che lê o/a l’imbarlughe
  4. che niatri imbarlughemmo
  5. che viatri imbarlugæ
  6. che liatri imbarlugan

Imperfetto

  1. che mi imbarlughesse
  2. che ti t’imbarlughesci
  3. che lê o/a l’imbarlughesse
  4. che niatri imbarlughescimo
  5. che viatri imbarlughesci
  6. che liatri imbarlughessan

Condiçionale

  1. mi imbarlughieiva/imbarlughiæ
  2. ti t’imbarlughiësci
  3. lê o/a l’imbarlughieiva/imbarlughiæ
  4. niatri imbarlughiëscimo
  5. viatri imbarlughiësci
  6. liatri imbarlughieivan/imbarlughiæn

Imperativo

  1. imbarluga ti!
  2. imbarlughemmo niatri!
  3. imbarlugæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. imbarlugou
  2. m. p. imbarlugæ
  3. f. s. imbarlugâ
  4. f. p. imbarlugæ

Gerundio

  1. imbarlugando
inäiâ

Indicativo

Presente

  1. mi inäio
  2. ti t’inäi
  3. lê o/a l’inäia
  4. niatri inäiemmo/inäiemo
  5. viatri inäiæ
  6. liatri inäian

Imperfetto

  1. mi inäiava
  2. ti t’inäiavi
  3. lê o/a l’inäiava
  4. niatri inäiavimo
  5. viatri inäiavi
  6. liatri inäiavan

Futuo

  1. mi inäiò
  2. ti t’inäiæ
  3. lê o/a l’inäià
  4. niatri inäiemo
  5. viatri inäiei
  6. liatri inäian

Conzontivo

Presente

  1. che mi inäie
  2. che ti t’inäi
  3. che lê o/a l’inäie
  4. che niatri inäiemmo/inäiemo
  5. che viatri inäiæ
  6. che liatri inäian

Imperfetto

  1. che mi inäiesse
  2. che ti t’inäiesci
  3. che lê o/a l’inäiesse
  4. che niatri inäiescimo
  5. che viatri inäiesci
  6. che liatri inäiessan

Condiçionale

  1. mi inäieiva/inäiæ
  2. ti t’inäiësci
  3. lê o/a l’inäieiva/inäiæ
  4. niatri inäiëscimo
  5. viatri inäiësci
  6. liatri inäieivan/inäiæn

Imperativo

  1. inäia ti!
  2. inäiemmo/inäiemo niatri!
  3. inäiæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. inäiou
  2. m. p. inäiæ
  3. f. s. inäiâ
  4. f. p. inäiæ

Gerundio

  1. inäiando
incantâ

Indicativo

Presente

  1. mi incanto
  2. ti t’incanti
  3. lê o/a l’incanta
  4. niatri incantemmo
  5. viatri incantæ
  6. liatri incantan

Imperfetto

  1. mi incantava
  2. ti t’incantavi
  3. lê o/a l’incantava
  4. niatri incantavimo
  5. viatri incantavi
  6. liatri incantavan

Futuo

  1. mi incantiò
  2. ti t’incantiæ
  3. lê o/a l’incantià
  4. niatri incantiemo
  5. viatri incantiei
  6. liatri incantian

Conzontivo

Presente

  1. che mi incante
  2. che ti t’incanti
  3. che lê o/a l’incante
  4. che niatri incantemmo
  5. che viatri incantæ
  6. che liatri incantan

Imperfetto

  1. che mi incantesse
  2. che ti t’incantesci
  3. che lê o/a l’incantesse
  4. che niatri incantescimo
  5. che viatri incantesci
  6. che liatri incantessan

Condiçionale

  1. mi incantieiva/incantiæ
  2. ti t’incantiësci
  3. lê o/a l’incantieiva/incantiæ
  4. niatri incantiëscimo
  5. viatri incantiësci
  6. liatri incantieivan/incantiæn

Imperativo

  1. incanta ti!
  2. incantemmo niatri!
  3. incantæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. incantou
  2. m. p. incantæ
  3. f. s. incantâ
  4. f. p. incantæ

Gerundio

  1. incantando