Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Diçionäio italian-zeneise

avvicinare

v. tr.
  1. portare più vicino

    avvexinâ [aveʒiˈnaː]

    l’infermiera avvicina la sedia a rotelle al letto

    l’infermea a l’avvexiña a carrega co-e reue a-o letto

    per ascoltare meglio ha avvicinato la sedia a quella dell’amico

    pe sentî megio o l’à avvexinou a carrega à quella de l’amico

  2. socchiudere

    imbägiâ [iŋbaːˈdʒaː]

    arrembâ [areŋˈbaː]

    ha avvicinato la porta senza far rumore

    o l’à imbägiou a pòrta sensa fâ do sciato

avvicinarsi

v. pron.
  1. farsi più vicino

    avvexinâse [aveʒiˈnaːse]

    arrentîse [areŋˈtiːse]

    approscimâse [apruʃiˈmaːse]

    l’inverno si avvicinava

    l’inverno o s’avvexinava

Coniugaçioin

approscimâ

Indicativo

Presente

  1. mi appròscimo
  2. ti t’appròscimi
  3. lê o/a l’appròscima
  4. niatri approscimemmo
  5. viatri approscimæ
  6. liatri appròsciman

Imperfetto

  1. mi approscimava
  2. ti t’approscimavi
  3. lê o/a l’approscimava
  4. niatri approscimavimo
  5. viatri approscimavi
  6. liatri approscimavan

Futuo

  1. mi approscimiò
  2. ti t’approscimiæ
  3. lê o/a l’approscimià
  4. niatri approscimiemo
  5. viatri approscimiei
  6. liatri approscimian

Conzontivo

Presente

  1. che mi appròscime
  2. che ti t’appròscimi
  3. che lê o/a l’appròscime
  4. che niatri approscimemmo
  5. che viatri approscimæ
  6. che liatri appròsciman

Imperfetto

  1. che mi approscimesse
  2. che ti t’approscimesci
  3. che lê o/a l’approscimesse
  4. che niatri approscimescimo
  5. che viatri approscimesci
  6. che liatri approscimessan

Condiçionale

  1. mi approscimieiva/approscimiæ
  2. ti t’approscimiësci
  3. lê o/a l’approscimieiva/approscimiæ
  4. niatri approscimiëscimo
  5. viatri approscimiësci
  6. liatri approscimieivan/approscimiæn

Imperativo

  1. appròscima ti!
  2. approscimemmo niatri!
  3. approscimæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. approscimou
  2. m. p. approscimæ
  3. f. s. approscimâ
  4. f. p. approscimæ

Gerundio

  1. approscimando
arrembâ

Indicativo

Presente

  1. mi arrembo
  2. ti t’arrembi
  3. lê o/a l’arremba
  4. niatri arrembemmo
  5. viatri arrembæ
  6. liatri arremban

Imperfetto

  1. mi arrembava
  2. ti t’arrembavi
  3. lê o/a l’arrembava
  4. niatri arrembavimo
  5. viatri arrembavi
  6. liatri arrembavan

Futuo

  1. mi arrembiò
  2. ti t’arrembiæ
  3. lê o/a l’arrembià
  4. niatri arrembiemo
  5. viatri arrembiei
  6. liatri arrembian

Conzontivo

Presente

  1. che mi arrembe
  2. che ti t’arrembi
  3. che lê o/a l’arrembe
  4. che niatri arrembemmo
  5. che viatri arrembæ
  6. che liatri arremban

Imperfetto

  1. che mi arrembesse
  2. che ti t’arrembesci
  3. che lê o/a l’arrembesse
  4. che niatri arrembescimo
  5. che viatri arrembesci
  6. che liatri arrembessan

Condiçionale

  1. mi arrembieiva/arrembiæ
  2. ti t’arrembiësci
  3. lê o/a l’arrembieiva/arrembiæ
  4. niatri arrembiëscimo
  5. viatri arrembiësci
  6. liatri arrembieivan/arrembiæn

Imperativo

  1. arremba ti!
  2. arrembemmo niatri!
  3. arrembæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. arrembou
  2. m. p. arrembæ
  3. f. s. arrembâ
  4. f. p. arrembæ

Gerundio

  1. arrembando
arrentî

Indicativo

Presente

  1. mi arrentiscio
  2. ti t’arrentisci
  3. lê o/a l’arrentisce
  4. niatri arrentimmo
  5. viatri arrentî
  6. liatri arrentiscian

Imperfetto

  1. mi arrentiva
  2. ti t’arrentivi
  3. lê o/a l’arrentiva
  4. niatri arrentivimo
  5. viatri arrentivi
  6. liatri arrentivan

Futuo

  1. mi arrentiò
  2. ti t’arrentiæ
  3. lê o/a l’arrentià
  4. niatri arrentiemo
  5. viatri arrentiei
  6. liatri arrentian

Conzontivo

Presente

  1. che mi arrentisce
  2. che ti t’arrentisci
  3. che lê o/a l’arrentisce
  4. che niatri arrentimmo
  5. che viatri arrentî
  6. che liatri arrentiscian

Imperfetto

  1. che mi arrentisse
  2. che ti t’arrentisci
  3. che lê o/a l’arrentisse
  4. che niatri arrentiscimo
  5. che viatri arrentisci
  6. che liatri arrentissan

Condiçionale

  1. mi arrentieiva/arrentiæ
  2. ti t’arrentiësci
  3. lê o/a l’arrentieiva/arrentiæ
  4. niatri arrentiëscimo
  5. viatri arrentiësci
  6. liatri arrentieivan/arrentiæn

Imperativo

  1. arrentisci ti!
  2. arrentimmo niatri!
  3. arrentî viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. arrentio
  2. m. p. arrentii
  3. f. s. arrentia
  4. f. p. arrentie

Gerundio

  1. arrentindo
avvexinâ

Indicativo

Presente

  1. mi avvexiño
  2. ti t’avvexiñi
  3. lê o/a l’avvexiña
  4. niatri avvexinemmo
  5. viatri avvexinæ
  6. liatri avvexiñan

Imperfetto

  1. mi avvexinava
  2. ti t’avvexinavi
  3. lê o/a l’avvexinava
  4. niatri avvexinavimo
  5. viatri avvexinavi
  6. liatri avvexinavan

Futuo

  1. mi avvexiniò
  2. ti t’avvexiniæ
  3. lê o/a l’avvexinià
  4. niatri avvexiniemo
  5. viatri avvexiniei
  6. liatri avvexinian

Conzontivo

Presente

  1. che mi avvexiñe
  2. che ti t’avvexiñi
  3. che lê o/a l’avvexiñe
  4. che niatri avvexinemmo
  5. che viatri avvexinæ
  6. che liatri avvexiñan

Imperfetto

  1. che mi avvexinesse
  2. che ti t’avvexinesci
  3. che lê o/a l’avvexinesse
  4. che niatri avvexinescimo
  5. che viatri avvexinesci
  6. che liatri avvexinessan

Condiçionale

  1. mi avvexinieiva/avvexiniæ
  2. ti t’avvexiniësci
  3. lê o/a l’avvexinieiva/avvexiniæ
  4. niatri avvexiniëscimo
  5. viatri avvexiniësci
  6. liatri avvexinieivan/avvexiniæn

Imperativo

  1. avvexiña ti!
  2. avvexinemmo niatri!
  3. avvexinæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. avvexinou
  2. m. p. avvexinæ
  3. f. s. avvexinâ
  4. f. p. avvexinæ

Gerundio

  1. avvexinando
imbägiâ

Indicativo

Presente

  1. mi imbagio
  2. ti t’imbagi
  3. lê o/a l’imbagia
  4. niatri imbägemmo
  5. viatri imbägiæ
  6. liatri imbagian

Imperfetto

  1. mi imbägiava
  2. ti t’imbägiavi
  3. lê o/a l’imbägiava
  4. niatri imbägiavimo
  5. viatri imbägiavi
  6. liatri imbägiavan

Futuo

  1. mi imbägiò
  2. ti t’imbägiæ
  3. lê o/a l’imbägià
  4. niatri imbägiemo
  5. viatri imbägiei
  6. liatri imbägian

Conzontivo

Presente

  1. che mi imbage
  2. che ti t’imbagi
  3. che lê o/a l’imbage
  4. che niatri imbägemmo
  5. che viatri imbägiæ
  6. che liatri imbagian

Imperfetto

  1. che mi imbägesse
  2. che ti t’imbägesci
  3. che lê o/a l’imbägesse
  4. che niatri imbägescimo
  5. che viatri imbägesci
  6. che liatri imbägessan

Condiçionale

  1. mi imbägieiva/imbägiæ
  2. ti t’imbägiësci
  3. lê o/a l’imbägieiva/imbägiæ
  4. niatri imbägiëscimo
  5. viatri imbägiësci
  6. liatri imbägieivan/imbägiæn

Imperativo

  1. imbagia ti!
  2. imbägemmo niatri!
  3. imbägiæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. imbägiou
  2. m. p. imbägiæ
  3. f. s. imbägiâ
  4. f. p. imbägiæ

Gerundio

  1. imbägiando