imputare
v.tr.
-
accaxonâ [akaʒuˈnaː]
imputâ [iŋpyˈtaː]
Coniugaçioin
accaxonâ
Part. pass. accaxonou
Ger. accaxonando
Ind.
Pres.
- mi accaxoño
- ti t’accaxoñi
- lê o/a l’accaxoña
- niatri accaxonemmo
- viatri accaxonæ
- lô accaxoñan
Impf.
- mi accaxonava
- ti t’accaxonavi
- lê o/a l’accaxonava
- niatri accaxonavimo
- viatri accaxonavi
- lô accaxonavan
Fut.
- mi accaxoniò
- ti t’accaxoniæ
- lê o/a l’accaxonià
- niatri accaxoniemo
- viatri accaxoniei
- lô accaxonian
Conz.
Pres.
- che mi accaxoñe
- che ti t’accaxoñi
- che lê o/a l’accaxoñe
- che niatri accaxonemmo
- che viatri accaxonæ
- che lô accaxoñan
Impf.
- che mi accaxonesse
- che ti t’accaxonesci
- che lê o/a l’accaxonesse
- che niatri accaxonescimo
- che viatri accaxonesci
- che lô accaxonessan
Cond.
- mi accaxonieiva/accaxoniæ
- ti t’accaxoniësci
- lê o/a l’accaxonieiva/accaxoniæ
- niatri accaxoniëscimo
- viatri accaxoniësci
- lô accaxonieivan/accaxoniæn
Imper.
- accaxoña ti
- ch’o/a l’accaxoñe lê
- accaxonemmo niatri
- accaxonæ viatri
- accaxoñan lô